Leszek Dranicki (ur. 3 czerwca 1949 w Gdańsku) - polski wokalista i gitarzysta z pogranicza jazzu i bluesa, kompozytor, grafik, publicysta, pedagog.

Choć Blue Willmingtons nie unika ciężkiego brzmienia, to prawdziwą ich inspiracją jest rodzimy blues - jego korzeniom muzycy zawdzięczają bowiem najwięcej. Nie bez wpływu na ich twórczość pozostaje również - dająca się wyraźnie czuć w kompozycjach - muzyka country, co wynika bezpośrednio z fascynacji lidera grupy amerykańską popkulturą. Każdy z autorskich tekstów to odrębna historia, która, dzięki działającej na wyobraźnię muzyce, porywa odbiorcę w coraz to nowe miejsce, inny świat.

Projekt "Aretha" powstał w głowie Joanny Knitter na długo przed śmiercią Arethy Franklin, ale jak to zwykle bywa, nie było łatwo wdrożyć go w życie. W końcu jednak się udało i dzięki pomocy i pasji chłopaków z Blues & Folk Connection, możemy posłuchać bluesowych wersji największych przebojów Królowej Soulu. Zabrzmią m.in. Respect, Chain of fools czy Natural woman. Grający na gitarze Krzysztof Paul sprawia, że piosenki zyskują tak charakterystyczny blues-rockowy pazur, za to w gospelowych cuglach trzyma je (dzięki organom Hammonda) Artur Jurek. Gdy dorzuci się do tego rzetelną, rewelacyjną sekcję rytmiczną w postaci Adama Żuchowskiego i Piotra Góry - niewiele trzeba więcej. No, może głosu, który jakoś to wszystko ze sobą połączy. A jeśli o ów głos chodzi, może posłużymy się recenzją Czesława Romanowskiego, napisaną po premierze nowego materiału w klubie Żak: "Knitter czuje się na scenie (...) niezwykle swobodnie, jest wulkanem energii, śpiewa całym ciałem (...). Jej interpretacje "Respect". "Think" czy przejmującego, podanego na franklinowską modłę songu Paula Simona "Bridge Over The Troubled Water" przyprawiają o ciarki".

The Southern Brothers grają southern-rock'a, blues-rock'a country-rock'a oraz inne soulowe, południowe dźwięki z lat 70-tych i 80-tych. Wszyscy z "the Brothers" są bardzo osłuchani w uluubionej stylistyce i wychowali się na muzyce zespołów widocznych powyżej oraz wykonawców takich jak: Jimi Hendrix, Johnny Cash, the Eagles, Ram Jam, Black Sabbath, the Allman Brothers, Tom Petty, Stevie Ray Vaughn, AC/DC, Led Zeppelin, & the Doobie Brothers.

Zespół " Bez JACKA " powstał w 1983 roku, choć jego początki to wczesne lata siedemdziesiąte. Wydaje mi się, że to rok 1974. Wtedy to powstaje w Kielcach, a właściwie w Chęcinach, zespół "KANT" w składzie: Zbigniew Stefański , Jan Stefański, Jacek Stefański i Maksymilian Ziętek (chociaż bracia muzykowali dużo wcześniej). Pod opiekę bierze ich klub "Merkury" w Kielcach, którego kierownikiem był Szymon Szymański a opiekę literacką sprawowała Joanna Jung.Zespół niedługo po powstaniu wygrywa eliminacje regionalne, potem wojewódzkie konkursu recytatorskiego i poezji śpiewanej (wiele lat później Zbyszek bierze udział w Festiwalu Poezji Śpiewanej w Olsztynie).W 1978 roku zespół wziął udział w Ogólnopolskim Festiwalu Młodych Talentów w Toruniu, uczestniczył w programach telewizyjnych: u prof. Aleksandra Bardiniego, "Szansonadzie" i "Siódemce". Wielokrotnie grał na Festiwalu Rodzin Muzykujących we Wrocławiu. Pod koniec lat siedemdziesiątych koleje losu sprawiają, że dwaj bracia Jasiu i Jacek wracają do rodzinnego Gdańska, a Zbyszek zostaje na kielecczyźnie. Od tego okresu muzykują i występują jako "Bracia Stefańscy".(Nigdy nie zapomnę naszego grania latem 1980 roku w Zielonej Bramie w Gdańsku, kiedy w sierpniu z samolotu sypały się ulotki, Stocznia strajkowała, a wokół panowała solidarność, ale ta "ludzka": dobroć, chęć pomocy drugiemu, autentyczne oddanie za sprawę - potem to już nie było to samo). 9 sierpnia 1983 roku ginie, pobity "przez nieznanych sprawców" najmłodszy brat Jacek Stefański (jest na helsińskiej liście ofiar Stanu Wojennego). I tu wydawało nam się, że to już koniec... Ale nie mogliśmy chodzić po ulicach i krzyczeć, że zabili nam: brata, męża, ojca, przyjaciela - jedyne co mogliśmy, żeby uczcić Jego Pamięć to nadal grać - chociaż już bez Jacka. Jesienią, za namową grupy przyjaciół i ludzi, "którzy z nami wtedy byli", Zbigniew Stefański, Jan Stefański i Jarosław "Horacy" Chrząstek postanowili wspólnie grać. Potem dołączył do nas Krzysztof "Lumbago" Górski. Ludzie zaczęli na nas mówić " bez Jacka" ... i tak już zostało.

Hubert Szczęsny ur. 5 lutego 1989 roku w Lesznie (woj. wlkp.). Pasja oraz wielka miłość do muzyki skłoniła go do założenia swojego pierwszego zespołu. Nie strzelać do pianisty (2011), z którym odnosił wiele sukcesów na różnych festiwalach muzycznych w Polsce jak i za granicą. Charakterystyczny głos o niespotykanej barwie oraz charyzma sceniczna Huberta w powiązaniu z bardzo dobrze rozumiejącą się sekcją rytmiczną zespołu przekłada się na piękne kompozycje, które można określić terminem z gatunku muzyki World Music. Niejednokrotnie można dostrzec elementy blues'a. Dharma Bums to jego nowy skład

Suzia, czyli Zuza Kłosińska, to wokalistka, autorka tekstów, kompozytorka. Tworzy muzykę z gatunku "singer/songwriter", a teksty pisze w języku polskim. Jest aktywna na scenach klubowych, kawiarnianych, a nawet domowych od roku 2012. Jej muzyka oscyluje w okół gatunków: ballada, folk, pop. Jest laureatką takich festiwali jak FAMA czy YAPA. W swoim dorobku muzycznym ma m.in. występy na Łódzkim Songwriterze czy Poznańskim showcase Spring Break.

"Steńczyk/Grechuta", to projekt, w którym usłyszycie Państwo doskonale odświeżone, na nowo zaaranżowane piosenki z repertuaru wyjątkowego mistrza, Marka Grechuty. Tomasz Steńczyk, zdobywca głównych nagród najważniejszych festiwali piosenki artystycznej, razem wybitnymi muzykami jazzowymi, tworzą nową, pełną wdzięku, urzekającą muzyczną ucztę, stworzoną z tych niezapomnianych utworów. W tym składzie koncertowali już na wielu znaczących scenach tj: Teatr Roma w Warszawie, Teatr Krasickiego w Krakowie, Piwnica pod Baranami, Teatr Atelier w Sopocie, CK ICE Kraków, Studio Polskiego Radia im. A. Osieckiej

Maciek Balcar Od niemal 20 lat wokalista grupy Dżem.Z wykształcenia architekt, z zamiłowania muzyk, kompozytor i aktor. Ma na swoim koncie role: Filmowe, m.in [1]. Indianera w "Skazanym na Bluesa". Teatralne, m.in [1]. Jezusa w chorzowskim "Jesus Christ Superstar". Udzielił głosu w polskich wersjach piosenek do "Mustanga z Dzikiej Doliny". Planowana trasa koncertowa: Live Trax 20 (od 6 do 23 lutego 2020)Jak co roku w porze ferii zimowej pojawia się kolejna Solowa Trasa Macieja Balcara. Wraz z niesamowitą ekipą zaprzyjaźnionych muzyków Maciek rusza w prawie trzytygodniowy koncertowy maraton po całej Polsce. Grać będą dzień w dzień, a mało kogo stać na taką determinację w dzisiejszym świecie. Formacji Balcara od lat udaje się to wyśmienicie. Sekret tkwi w przepięknej muzyce, poezji, pasji i przyjaźni.Zgrabnie żonglują stylami i bawiąc się dźwiękami, wciągają słuchaczy w niesamowity klimat, gdzie blues i folk łączy się z poezją i piosenką autorską. Maciek Balcar Band Jan YAHOO Galach- skrzypce elektryczne, mandolina, gitara akustyczna, cajon Krzysztof FLIPPER Krupa- cajon, perkusja, instrumenty perkusyjne Maciej MONKEY Mąka- gitara, śpiew Piotr QUENTIN Wojtanowski- gitara basowa, śpiew Dyskografia Czarno - 1998 Ogień i Woda - 2010 Live Trax 12 - 2012 (dwupłytowy album koncertowy) Ruletka - 2015 Znaki - 2017 Struś - 2019

Roy Einar Dreng - norweski piosenkarz, autor tekstów, kompozytor i gitarzysta. Jest twórcą muzyki w dużej mierze inspirowanej folkiem brytyjskim i norweskim. W swoim kraju jest znaczącą postacią  sceny country blues, folk i ballad. Koncertuje solowo oraz z zespołem R.E.DRENG&FRIENDS. Zainspirowany i zafascynowany  twórczością Boba Dylana,  jest popularny w Norwegii również jako odtwórca utworów wielkiego amerykańskiego muzyka, poety i noblisty, często we własnych  interpretacjach. Jest współautorem  i członkiem projektów "Mój Dylan Twój Dylan", Ścieżkami Boba Dylana", "Bob Dylan i jego poezja" oraz "Wieczór  w świecie Boba Dylana". Wraz z zespołem ośmiokrotnie występował na  Dylan Festival w norweskim Beitostolen. Brał udział  w koncertach poświęconych urodzinom Boba Dylana w Rockefeller i Parkteatret w Oslo. Występował na scenie wspólnie z Brucem Springsteenem oraz Elliotem Murphy. Przez wiele lat przyjaźnił  się z Larrym Campbellem, głównym gitarzystą Dylana. Wszyscy Ci muzycy i te spotkania miały na ogromny  wpływ na jego twórczość. Artysta koncertuje w Norwegii, Włoszech, Danii oraz Polsce. Jest bardzo dobrze przyjmowany przez polską publiczność i ma za sobą wiele udanych występów promujących ostatnią płytę ,,The Middle of the Night". Dla miłośników nurtu Americana  oraz zwyczajnie wielbicieli dobrej muzyki, koncerty Roya Einara Drenga są prawdziwą ucztą.  Swoim emocjonalnym głosem hipnotyzuje publiczność.

Zespół BLUES JUNKERS istnieje od grudnia 2014 roku. Członków zespołu łączy silne uzależnienie od muzyki, a w szczególności od rhytm'n'bluesa, starego bluesa, swingu, boogie-woogie, rock'n'rolla i soulu. Blues Junkers wynajdują stare kompozycje takich mistrzów jak Jimmy Reed, Etta James, Snooks Eaglin, Billy Boy Arnold, Canned Heat, Little Walter, Katie Webster, Slim Harpo, Cecil Gant, Amos Milburn i wielu innych, a także tworzą autorskie utwory stylistyką nawiązujące do starych nagrań mistrzów bluesa. "Chcemy pokazać, że blues to gatunek muzyczny, który jest ojcem, czy już raczej dziadkiem, a może nawet pradziadkiem całej współczesnej muzyki, i który wbrew obiegowym opiniom, nie ogranicza się do powielania na okrągło 12-taktowego schematu. Naszą filozofią jest granie bluesowych piosenek, z charakterystycznymi melodiami, które można sobie nucić w pracy, na spacerze, na przystanku, pod prysznicem, w sklepie, a nawet u fryzjera" - twierdzą Blues Junkers.

Nowe utwory, nowe aranżacje oraz nowe, akustyczne brzmienie! Mikołaj Flont - harmonijki Michał Jaśkiewicz - gitara i wokal Piotr Słodkowski - gitara i wokal Krzysiek Słodkowski - gitara basowa i wokal

Jak co roku spotykamy się w Blues Clubie z okazji Dnia Kobiet na koncercie śpiewających Pań z kręgu piosenki studenckiej.

Keith Thompson - brytyjski muzyk, gitarzysta, wokalista i autor piosenek występuje w Europie od ponad trzydziestu lat. Po debiutanckiej trasie w Niemczech w latach '70, występował m. in. w Szwajcarii, Austrii, Czechach, Polsce, Chorwacji i Słowenii a potem ponownie w Niemczech. W tamtych latach koncertował również intensywnie w Wielkiej Brytanii, dając setki koncertów zarówno solo jak i z zespołem (Colne R&B festival in Lancashire, Swanage Blues Festival, Banbury Blues Festival, Upton Blues Festival, and Gloucester Blues Festival). Zagrał również kilkanaście koncertów w Stanach Zjednoczonych, występują choćby na słynnym Clarksdale Blues Festival! Współpracował również, zarówno w studio jak i na estradzie z artystami tej miary co: Spooky Tooth, Mike D'Abo, Steve Winwood, Ruby Turner, Larry Burton, Dave Markee and Henry Spinetti (Eric Clapton Band and Tina Turner) Greg Ridley of Humble Pie, The Groundhogs, Robbie Blunt (Robert Plant), Luther Grosvenor of Mott The Hoople, Gino Washington oraz Jeremy Spencer (Fleetwood Mac). Ostatnio ponownie pojawiał się w Europie - w 2017 zagrał 14 koncertów w ponad dwutygodniowej trasie obejmującej Szwajcarię, Niemcy, Austrię Czechy I Polskę, w którym to tourne towarzyszyli mu muzycy z Polski: Jacek Chruściński i Artur Malik. Dwa lata temu ukazała się kolejna płyta CD artysty pt. "Catch the Fire" a na przyszły rok muzycy zapowiadają album LIVE będącym zapisem koncertów z roku 2019 w Niemczech i w Polsce. W roku 2019 zespół KEITH THOMPSON BAND wydał w UK kolejną studyjną płytę pt. "Transcendence". Zawiera ona 13 premierowych utworów w większości autorstwa Keitha Thompsona.Na koncertach towarzyszą Keithowi muzycy, z którymi nagrał wspomnianą powyżej płytę "Transcence": Jacek Chruściński - gitarzysta basowy, znany muzyk studyjny (wydano 84 płyty z jego udziałem!) i członek zespołów tej miary co Wawele, Axis, Charming Beauties, Seven B, Monkey Bussines, Bluesmobile, Makar Trio. Artur Malik - perkusista rockowy i jazzowy, znany z występów w zespole Lombard (12 lat koncertował z tą formacją) 

Zespół Marta Szefke Groove Band powstał w maju 2016 w Trójmieście. Kilka tygodni później zadebiutował na scenie konkursowej finału Polish Blues Challenge 2017 w ramach Suwałki Blues Festival (2016). Grupa wystąpiła także podczas XIV Gdynia Blues Festival (2017), zagrała także koncert dla gdańskiej edycji SOFAR. Formacja wykonuje autorskie kompozycje Marty Szefke inspirowane bluesem, soulem, rhythm&bluesem z polskimi tekstami. Obecnie grupa pracuje nad debiutanckim albumem EP. Marta Szefke to wokalistka bluesowa i jazzowa, kompozytorka, autorka tekstów, absolwentka bydgoskiej Akademii Muzycznej. Na scenie bluesowej pojawiła się jako wokalistka toruńskiego zespołu bluesowego Tortilla, z którym występowała na najważniejszych festiwalach bluesowych w Polsce, w tym z Markiem Stryszowskim (Laboratorium) oraz Wojciechem Karolakiem. Marta Szefke Groove Band to pozytywne wibracje, niebanalne teksty, stylowe brzmienie, ciepły bluesowy wokal, soulowy feeling, energia na scenie i porządna dawka uzależniającego groove'u. Skład zespołu: Marta Szefke - wokal Dmytro Poeta - instrumenty klawiszowe, chórek Bartłomiej Szefke - chórek Krzysztof Pawłocki - gitara elektryczna Paweł Urowski - bas Maks Kreft - perkusja

Leif de Leeuw, to młody utalentowany gitarzysta, oraz dwukrotny zwycięzca the Sena Young Talent Guitar Award (2009, 2013) . Wraz z zespołem tworzą charakterystyczną muzyke trudną do opisania. Wpływy Bluesa, Rocka, Funk, Soul, można usłyszeć w ich muzyce. W2014 roku zostali zwycięzcami prestiżowego konkursu Dutch Blues Challenge oraz w 2015 zostali nagrodzeni European Blues Award jako najlepszy zepół roku. Leifa doceniono w kategorii najlepszy gitarzysta bluesowy (rock) z Benelux w 2016 roku. Był również dwukrotnie nominowany w tej kategorii w 2013 i 2017 roku.
Tego lata zespół koncertuje na wielu festiwalach takich jak : Sziget Węgry, Rockwell Open Air Niemcy, Ribs & Blues and Haarlem Jazz Holandia i wiele innych.
Www.leifdeleeuw.com

Koncert w hołdzie twórczości Leonarda Cohena. Marcin Styczen promuje na trasie koncertowej album pt. "Lubię gadać z Leonardem". Jest to jedenaście piosenek Leonarda Cohena z jego trzech ostatnich albumów w wykonaniu i w tłumaczeniach pieśniarza Marcina Stycznia. Do tej pory nikt w Polsce nie wykonywał tych utworów. Nie było także tłumaczeń, ponieważ największy popularyzator twórczości kanadyjskiego barda Maciej Zembaty zmarł w 2011 roku. Jest to zatem dzieło pionierskie. Wszystkie tłumaczenia zostały zaakceptowane przez spadkobierców Leonarda Cohena.

Dlaczego „Lubię gadać z Leonardem”?

„Tłumaczenie piosenek Leonarda Cohena było jak rozmowa z nim. Czasami się zgadzaliśmy, czasami różniliśmy się, ale generalnie patrzyliśmy w tym samym kierunku. Dla niektórych to może zaskakujące, ale dla mnie Cohen to artysta, który pomimo głębokiego wewnętrznego mroku, depresji i pesymizmu, szedł w stronę światła. Nie pocieszał, nie dawał taniej nadziei, ale też nie siał zwątpienia. Lata spędzone na medytacji nauczyły go zdrowego dystansu i akceptowania także ciemnych stron ludzkiej natury. Tak też skonstruowana jest ta płyta. Ciemność i światło przeplatają się ze sobą, jak w życiu każdego z nas” - mówi Marcin Styczeń.

Za aranżacje piosenek odpowiada znakomity kompozytor i aranżer Marcin Kuczewski: „Największym wyzwaniem w pracy nad albumem "Lubię gadać z Leonardem" było wykreowanie takiej przestrzeni muzycznej, która nie konkurowałaby z warstwą tekstową, nadrzędną przecież w twórczości Cohena. Marcinowi udało się stworzyć osobliwe i jednocześnie wierne "rytmicznie" tłumaczenia, dzięki czemu naszym drogowskazem w poszukiwaniach aranżacyjnych mógł być puls, tak istotny w muzyce Cohena”.

Nagrania zostały zrealizowane przez kanadyjskiego reżysera dźwięku Chrisa Aikena: „Partie wokalne są bardzo emocjonalne i intymne, a aranżacje ciemne i nastrojowe. Płyta to cudowna muzyczna podróż w towarzystwie wspaniałych kompozycji Cohena”.

Gitary nagrał wybitny i wszechstronny gitarzysta Tomasz Pfeiffer. Gościnnie na skrzypcach zagrała Marta Zalewska. Mastering został wykonany w Nashville przez Brada Blackwooda, laureata nagrody Grammy.

Album ukazał się w pierwszą rocznicę śmierci Leonarda Cohena - 7 listopada 2017 roku. Środki na jego wydanie zostały zebrane w akcji crowdfundingowej na portalu Polakpotrafi.pl. Patronat medialny objęła również radiowa Trójka.

Na płycie znajdują się utwory:

1. Idę tam/Going home 03:32
2. Ciemność/ Darkness 04:15
3. No i co /Nevermind 04:05
4. Nie biorę nic/ Traveling light 03:15
5. Prawie jak ten blues/ Almost like the blues 03:16
6. Amen 04:36
7. Lepszą drogą pójść/ It seemed the better way 03:48
8. Tylko w moim mroku/ You want it darker 04:01
9. Weź swój ster/ Steer your way 03:06
10. Każesz mi śpiewa / You got me singing 02:26
11. Przyjdź, uzdrów/ Come healing 03:00
12. Idę tam (live)/ Going home 04:06

Marcin Styczeń (ur. 22.10.1978 w Olkuszu) - pieśniarz, kompozytor, autor tekstów. Artysta niezależny od wielkich wytwórni, mód i dyktatury mainstreamowych mediów. Zależny za to od swoich słuchaczy. To dla nich tworzy. Wspólnie z nimi odbywa podróż, która wiedzie w głąb. Obdarzony przejmującym, ciepłym głosem, który koi i niepokoi, pobudza do refleksji i daje nadzieję.

Z wykształcenia dziennikarz, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Od ponad 20 lat śpiewa, komponuje, pisze teksty. Koncertuje w kraju i zagranicą. Współpracuje z zespołem w składzie: Tomasz Pfeiffer (gitara), Paweł Puszczało (kontrabas, gitara basowa), Karol Domański (perkusja).

Jego artystyczny dorobek to kilka płyt, pięć z nich stworzył wspólnie z poetą, Ernestem Bryllem, z którym współpracuje od 2009 roku.

Dotychczasowa dyskografia przedstawia się następująco:

"Pieśń o Bogu ukrytym" - piosenki do wierszy Karola Wojtyły (CD 2006),
"21 gramów” - płyta autorska (CD 2008) ,
"Bryllowanie" - piosenki do wierszy Ernesta Brylla (CD 2009),
"Bryllowanie live" - koncert Marcina Stycznia i Ernesta Brylla w Teatrze Polonia (CD + DVD 2011),
"Zejdźmy się jak na wilię" - piosenki do wierszy bożonarodzeniowych Ernesta Brylla ( CD 2012),
"Golgota Jasnogórska" - poemat pasyjny Ernesta Brylla (CD 2013), nagroda Feniks 2014
"Zbieg" - płyta autorska (CD 2016).
„Lubię gadać z Leonardem” - piosenki Leonarda Cohena (CD 2017)

www.facebook.com/pg/marcinstyczen/

Adriano Trindade, brazylijski muzyk jazzowy koncertujący w całej Europie. Uważany za prekursora nurtu samba-rock w Nowej Zelandii i w Europie (w której mieszka od 8 lat), Adriano Trindade zawsze reprezentował czołówkę tego gatunku. Do tej pory wystąpił w 49 krajach, również w Polsce, do której z przyjemnością powraca. W 2015 r. nagrał DVD "Live in Prague" i piątą w swojej karierze płytę CD (również w praskiej wytwórni - Rep.Tcheca) przy współudziale Los Quemados Jazz. W roku 2016 Trindade odwiedził 28 krajów w Europie, dając 130 koncertów w 97 miastach, a ostatnia jego płyta jest obecna we wszystkich europejskich jazzowych stacjach radiowych. Adriano Trindade zagra i zaśpiewa w swoim brazylijskim stylu czerpiącym z samby, bossa novy i samba-rocka.