Henry Heggen vocals, bluesharp - USA Brian Barnett vocals, guitar - England Chris Turner vocals, bluesharp - England (living in the US) Micha Maass vocals, washboard - Germany Wyjątkowy Jug Band w stylu Memphis czyli 2 harmonijki, gitara ,tara, kazoo, butelki i stomp box. Chris Turnerto World Harmonica Champion z lat 70 tych. Razem Henry Heggen tworzą niesamowity duet który brzmi jak sekcja dęta.

Najlepsze jazzowe trio, jakiego jeszcze Państwo nie słyszeliście? Bardzo, bardzo prawdopodobne. Ktoś kiedyś powiedział, że nie trzeba szukać daleko, ale to nie do końca prawda, bo Hammond Grooves stacjonują w Sao Paulo... Hammond B3 to kultowy instrument na całym świecie, ale w rodzimej Brazylii próżno szukać drugiego takiego zespołu jak oni. I chociaż skład to klasyczne organowe trio, a więc także gitara (której nie powstydziłby się sam George Benson) oraz perkusja (której porywające brzmienie bynajmniej nie ogranicza się do akompaniamentu), to Daniel Latorre, Filipe Galardi i Wagner Vasconcelos odwołują się nie tylko do mistrzów w rodzaju Jimmy'ego Smitha czy Joeya De Francesco, ale nasączają swoją muzykę funkiem, soulem, rhythm'n'bluesem i oczywiście bossa novą! Ich debiutancki album nazywa się "Funktastic" i tytuł ten mówi właściwie wszystko o jego zawartości". Krytycy jednak zgodnie podkreślają, że to koncerty są ich prawdziwym żywiołem; HG kreują fantastyczny wszechświat pełen dźwięków i barw, a scenę pochłania żar niczym z brazylijskiej dżungli Występowali na wszystkich najważniejszych scenach i festiwalach w Brazylii, a w Europie grali już w Niemczech, Danii, Szwajcarii, Francji czy Włoszech. W ubiegłym roku zagrali 9-koncertową trasę po Polsce, teraz wracają na jeszcze dłuższą! Daniel Latorre - najbardziej rozpoznawalny hammondzista w Brazylii. Oprócz jazzowych fascynacji, Daniel występował między innymi z Ianem Paice'm z Deep Purple i Andy Summersem Filipe Galardi - gitarzysta zafascynowany współczesnym jazzem, najmłodszy członek zespołu. Określany mianem największej nadziei brazylijskiej sceny muzycznej. Wagner Vasconcelos - jeden z najbardziej rozchwytywanych brazylijskich nauczycieli perkusji. Doskonale czuje się w każdym stylu i rytmie!

Główny Zawór Jazzu to energiczny projekt łączący pozornie niedostępne wariacje nurtów jazzowych z wszechobecną muzyką pop. Znane z rozgłośni radiowych polskie przeboje przedstawione są w swingowych aranżacjach, zabierając słuchacza w podróż po zadymionych klubach lat 30-tych, 40-tych i 50-tych. Odbiorcy serwowana jest nietuzinkowa mieszanka płynąca pełnią brzmienia wprost przez Główny Zawór Jazzu.

Urodziła się w 1963 roku w Południowej Karolinie w rodzinie o muzycznych tradycjach, jako jednak z dziewięciu sióstr. Choć z muzyką jest związana od dziecka, profesjonalnie śpiewać zaczęła dopiero w drugiej połowie lat 90., a debiutancką płytę "Call Me Miss Wanda" wydała w 2003 roku. Jej talent eksplodował trzy lata później, kiedy to ukazała się jej druga płyta "Natural Resource", co zaowocowało zaproszeniem do udziału w jednej z najbardziej znaczących imprez bluesowych świata, Pocono Blues Festival. W pofestiwalowych recenzjach pisano, że Johnson była największą niespodzianką weekendu. Rok później wystąpiła na Chicago Blues Festival i reakcje były równie entuzjastyczne. Nic dziwnego! Podczas koncertów Wanda prezentuje świetnie wykonane, własne piosenki, obdarzając słuchaczy uśmiechem tak promiennym, że mógłby rozjaśnić najczarniejszą jaskinię. Z cudowną łatwością nawiązuje kontakt z zachwyconą publicznością, w kilka sekund ujmując ją swoją bezpretensjonalną osobowością. Jej krystalicznie czysty, nie potrzebujący efektów ani ulepszeń, głos, chwyta za serca, zdobywając jej porównania do "młodej Irmy Thomas." Jej pierwsza wizyta w Polsce w listopadzie 2008 roku okazała się olbrzymim sukcesem: "Wandzia" absolutnie podbiła polską publiczność. Kolejne trasy tylko to potwierdziły. Latem 2019 zawita do Polski już szósty raz! Przywiezie ze sobą dwa najnowsze wydawnictwa: właśnie powstający album z całkiem nowymi autorskimi piosenkami, oraz płytę z 2015 roku zatytułowaną "Times Change", o której w wywiadzie dla Kwartalnik "Twój Blues" powiedziała, że album ten był spełnieniem jej marzeń, bo w odróżnieniu od wszystkich poprzednich Wandy, zawiera głównie covery - utwory, które towarzyszą jej od samego początku kariery, przez co stały się bardzo bliskie jej sercu, ale z różnych powodów nie znalazły się na żadnym z wcześniejszych wydawnictw. Jest świetną kompozytorką, a jeszcze lepszą wokalistką, o silnym, wyróżniającym się głosie i szerokich możliwościach zarówno w sensie wokalnym, jak i w sensie tworzenia czegoś nowego. Wanda najwyraźniej ma przed sobą przyszłość, a ja chcę obserwować jej rozwój. Jestem pod wrażeniem. Norman Darwen - Blues & Rhythm Jest żywotną wokalistką o potężnym głosie, która ze smakiem miesza bluesa, soul i gospel w swojej muzyce. Na scenie przejawia ponadto dobre maniery i dojrzałość, co zdarza się tylko naprawdę wielkim. Vicente Zumel - La Hora del Blues. Dojrzały, lekko jazzujący styl Johnson jest gorącą mieszanką Toni Lynn Washington i Nory Jones. Śpiewa słodko i łagodnie, a nie ostro i agresywnie. Nie można odmówić jej talentu i na pewno jeszcze o niej usłyszymy w przyszłości. Thomas J. Cullen III - Blues Revue. Parę dekad temu Wanda konkurowałaby z Carlą Thomas, Arethą Franklin, Ettą James i Dionne Warwick o uwagę znaczących firm płytowych i byłaby to ciężka walka. Arthur Shuey - Blues Source Debiut Wandy był nieoczekiwanie jednym z najjaśniejszych punktów roku 2003 i od tego czasu niecierpliwie czekałem na nowe nagrania. No i doczekałem się: jest to klasyczny południowy soul z lat 60. i 70., lekko zabarwiony jazzem blues, ballady w których pobrzmiewa echo gospel - jednym słowem nowy świetny album Wandy Johnson. Norman Darwen - Blues & Rhythm

Pod nazwą IN HARMONY kryje się duet autorski założony w 2017 r. przez wokalistkę Annę Stefańską i gitarzystę/wokalistę Jarosława Jaśkiewicza. Swoje inspiracje muzyczne czerpią z wielu gatunków muzycznych, takich jak: pop, r&b, funk, rock. Obydwoje komponują muzykę oraz piszą teksty w języku polskim oraz angielskim, a wspólnymi siłami nadają ostateczny kształt wybranym utworom. W latach 2011-2013 występowali na statkach wycieczkowych, prezentując się publiczności z całego świata. Pochodzą z Radomia, ale z sentymentu do morza postanowili przenieść się do Trójmiasta, gdzie obecnie stacjonują i pracują nad swoją autorską płytą. W październiku ubiegłego roku (2018) pokazali światu swój debiutancki singiel "Azyl", który spotkał się z pozytywnym odbiorem publiczności. Został emitowany w kilku rozgłośniach radiowych oraz na antenie telewizji TVP3 Gdańsk. W tym roku ukazał się ich drugi singiel "That's How It Is".

To dosyć nietypowa historia. Wiosną 2019 roku Louisa spotkała w jednym z holenderskich klubów amerykańskiego songwritera. Powiedział jej, że za kilka dni leci do Polski na kilkudniową trasę koncertową i drugi muzyk, z którym miał grać zostawił go na lodzie i odwołał tourne. Ten amerykański muzyk zaproponował Louisie, żeby pojechała do Polski jako zastępstwo. Długo nie myślała - zgodziła się. Zrobiła na ludziach z agencji koncertowej Borówka Music i słuchaczach tak dobre wrażenie, że już kilka miesięcy temu postanowili ponownie zaprosić ją do Polski. Tym razem już na swoją autorską trasę. Louisa mieszka w Amsterdamie, w Holandii. Łączy alternatywny folk z muzyką pop. Pisze autobiograficzne teksty i ma charakterystyczny, piękny głos. Piosenki Louisy zabiorą Cię w emocjonalną podróż z gwarancją gęsiej skórki i tańczących stóp. Artystka (solo lub z zespołem) występowała w licznych klubach muzycznych i na festiwalach w Holandii, Niemczech, Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Do Polski zawita w duecie.

"Cotton & Moonshine" to Michele's trzeci album nagrany w 2017 roku po koncertach w Mississippi i Texasie. Występował min. na Lugano Blues Nights (CH), Blues in Town (IT),Natchez Literary and Cinema Celebration (Mississippi) Występował u boku artystów tj. Ray Cashman, Stan Street and Katie Bradley. W 2018 trasa Cotton & Moonshine odbyła się w 10 krajach na 3 kontynentach.

Tribute to AC/DC zagrają 4szmery.

"Mówią, że na początku było słowo. Z pełnym werwy, szczeniackim entuzjazmem grywałem przez pół życia piosenki różne, najróżniejsze - aż w pewnym momencie dotarła do mnie ta stara prawda i postanowiłem skrzyknąć paru starych przyjaciół." Zespół zabiera Słuchaczy w podróż sentymentalną. W świat piosenki skrzącej się dowcipem, czasem refleksyjnej, pełnej treści, wzruszeń, ale i tych szczególnej jakości chichotów wśród publiczności; w czasy twórców takich jak Agnieszka Osiecka, Wojciech Młynarski... w te czasy-wczasy i góralskie lasy. Podróż nie bywa nudna.

MAGDA PISKORCZYK - Dwukrotna półfinalistka największego konkursu bluesowego w świecie INTERNATIONAL BLUES CHALLENGE w Memphis, Tennessee, USA. Siedmiokrotna bluesowa wokalistka roku. Trzykrotnie nominowana do najważniejszej nagrody polskiej branży fonograficznej FRYDERYK. We Francji nazwana "la voix noire et au costume blanc" (czarny głos w białym kostiumie). Magda Piskorczyk to wielokrotnie nagradzana wokalistka śpiewająca dojrzałym, niskim, "czarnym" głosem oraz multiinstrumentalistka grająca na gitarach: akustycznej, elektrycznej i basowej, a także na instrumentach perkusyjnych. Wykonuje głównie muzykę zakorzenioną w tradycji afro-amerykańskiej i afrykańskiej. Aranżuje i komponuje, regularnie koncertuje ze swym zespołem, była gościem wielu festiwali międzynarodowych, m.in. w Niemczech, Anglii, Szwecji, Norwegii, na Węgrzech, we Francji i na Tajwanie. Wydała oficjalnie 6 płyt, usłyszeć na nich można m.in. Michała Urbaniaka, wirtuoza harmonijki z Memphis Billy Gibsona czy Slidin' Slima ze Szwecji. Występowała z wieloma uznanymi muzykami polskiej i zagranicznej sceny muzycznej, m.in. z Organkiem, Wojciechem Karolakiem, Leszkiem Winderem, Jerzym Styczyńskim, Leszkiem Cichońskim, Michałem Urbaniakiem, Gregiem Szłapczyńskim, Bobem Margolinem, Bobem Brozmanem, Slidin' Slimem, Billy Gibsonem, Ritą Engedalen, Seckou Keitą czy grupą Engerling. Od 2011 roku prowadzi warsztaty muzyczne Magda Piskorczyk Masterclass według własnego autorskiego programu. Efektem warsztatów w warszawskim OKO jest płyta "Magda Piskorczyk Masterclass". Magda śpiewa głównie po angielsku, chętnie jednak sięga do różnych innych języków, także afrykańskich: np. tamaszek i bambara. Doskonale znana jest z tego, że łatwo nawiązuje kontakt z publicznością i wciąga ją regularnie do zabawy oraz wspólnego tworzenia muzyki. Wystąpi: Magda Piskorczyk (wokal, gitara akustyczna i basowa, perkusja, aranżacje) z zespołem w składzie: Bartosz Kazek - perkusja i instrumenty perkusyjne; Jędrzej Weber / Szymon Kucharczyk - gitary

Zapraszamy na potężne hard rockowe uderzenie na Pomorzu! Już 22 września w Blues Club w Gdyni na jednym z koncertów promujących debiutancki album "Hittin'The Road" wystąpi White Highway oraz goście: Bad Taste oraz FMR z Trójmiasta! White Highway to jeden z nielicznych reprezentantów polskiego hard'n'heavy inspirowanego latami '80 z mocnym damskim wokalem na froncie. W grudniu 2018 r. pojawił się debiutancki album grupy, który został wydany przez wytwórnię Lynx Music. Album zawiera 10 autorskich kompozycji i został doceniony przez licznych recenzentów. Pozytywna recenzja płyty została opublikowania m.in. w lutowym numerze magazynu "Teraz Rock". W muzyce grupy pobrzmiewają echa takich wykonawców jak: Whitesnake, Def Leppard, Giant, Vixen, Saraya czy elementy muzyki filmowej, a nawet progresywnej! Aktualny materiał koncertowy zawiera utwory z najnowszego albumu długogrającego pt. "Hittin' the road" oraz EP-ki o tytule "City Lights" wydanej w 2017 roku własnym sumptem grupy. White Highway tworzą: Kasia Bieńkowska - wokal, teksty, Paweł Gromadzki - gitara, Piotr "Dudi" Dudkowski - gitara, Michał Dybus - bas, Mirek Skorupski - klawisze, Tomek Sobieszek - perkusja.

Norman Beaker to jeden z najważniejszych gitarzystów światowej sceny bluesowej. "Norman jest jak biały Freddy King" - tak powiedział BB King, komplement o którym warto wspomnieć już na samym początku. Norman Beaker od ponad czterech dekad jest liderem brytyjskiej sceny bluesowej. Zespół Norman Beaker Trio składa się z cenionych na cały świecie muzyków. Oprócz Normana Beakera - gitarzysty i wokalisty grają w nim: - John Cena, jeden z najlepszych basistów w Wielkiej Brytanii. Nagrywał i koncertował z takimi tuzami, jak Van Morrison, Eric Bardon, Chris Ashton, Tony McPhee Farloe, Herbie Mick Abrahams. Od ponad dwudziestu lat w Norman Beaker Band. - Steve Gibson, "maszyna rytmiczna", występował ze słynnym Buzzcocks. Bardzo ceniony muzyk, perkusista studyjny i koncertowy.

Z największą przyjemnością zapraszamy wszystkich miłośników ponadczasowej grupy Dire Straits. SOLID ROCK - tribute Dire Straits band to zespół wykonujący utwory Dire Straits. Któż nie zna lub nie słyszał super przebojów zespołu Dire Straits: "Money for nothing" czy "Walk of live", "Sultans of swing", "Calling Elvis", "So far away", "Telegraph Road. Projekt muzyczny Solid Rock powstał z miłości do tej muzyki, a zespół tworzą: Andrzej Waluk, Maciek Hacia , Przemek Lenart, Krzysztof Żukowski, Zbyszek Chrzanowski.

TAYKA to żywioł, który przyciąga pozytywnych ludzi. Grają wyłącznie własne utwory, ale na koncertach można usłyszeć mieszankę wielu gatunków muzycznych. Wokalistką i jednocześnie autorką muzyki i tekstów jest Tacjana Niksa Rynkiewicz, mocno związana ze środowiskiem kulturalnym w Częstochowie i Trójmieście, z wykształcenia jest informatykiem, posiada nawet doktorat z zakresu sztucznej inteligencji. Od dziecka komponowała piosenki, niektóre z nich powstały nawet dwadzieścia parę lat temu. Twórczość tę doceniają ludzie w różnym wieku, często identyfikując się z tekstami. Aranże do komponowanej muzyki układają wszyscy członkowie zespołu. TAYKA ma długą historię, w którą zostało wpisanych bardzo wiele trudnych decyzji i koniecznych zmian w składzie. Obecnie członkami zespołu są artyści z całej Polski, na gitarze gra Wojciech Rynkiewicz (Częstochowa), znany również jako Rikus Van Doren zawodowy muzyk i tatuażysta, instrumenty klawiszowe - Kuba Olech (Sieradz), chociaż szkołę muzyczną ukończył w klasie wiolonczeli, jednak jego serce zawsze skłaniało się w stronę instrumentów klawiszowych, perkusja - Mariusz Dorsz (Gdynia), muzyk o ogromnej wrażliwości i wielkim talencie, współpracował z wieloma świetnymi muzykami na polskich scenach, saksofon - Konrad Kotarski (Płock), obecnie student Akademii Muzycznej w Gdańsku, bardzo utalentowany, wyjątkowy i dość spokojny człowiek. Kolejnym członkiem zespołu TAYKA jest Rafał Serwatka (Podlasie), człowiek bardzo skromny i niezwykle utalentowany, oficjalnie jest inżynierem/ reżyserem dźwięku, ma swój ogromny udział w aranżach i rejestrowaniu naszego materiału, jest właścicielem studio nagrań Ram Tam Tam w Sopocie. Ostatnio oficjalnie do składu TAYKA dołączył Grzegorz Żmiejewski (Gdynia) - gitara basowa. TAYKA współpracuje również z genialnym artystą i wspaniałym człowiekiem Radosławem Domańskim (Częstochowa) , który wraz z całym swoim zespołem ludzi zrealizował dość odważny i kontrowersyjny teledysk do utworu "To nie był On". Film ma dość niekonwencjonalną formę i głęboki podtekst, kierowany do ludzi o szerszym spojrzeniu. Muzyka i teksty zespołu TAYKA skłaniają do refleksji, ale też pozwalają na dobrą, pełnej energii zabawę na każdym koncercie, na który serdecznie zapraszam.

Krzysztof Toczko - wśród muzyków i fanów znany jako pARTyzanT - to gitarzysta, który do perfekcji opanował trudną, unikatową technikę tappingu oburęcznego. Potrafi grać jednocześnie na dwóch gitarach. Tapping polega na silnym, precyzyjnym wydobywaniu dźwięków z gitary, uderzając lub dociskając struny do gryfu. Jest jedną z najbardziej widowiskowych technik, wymagającą precyzji i kunsztu, solidnego przygotowania muzycznego i doskonałej techniki gry. Do tego stylu gry trzeba mieć naprawdę ścisły, precyzyjny umysł i niesamowicie muzykalną duszę...

The Doorsz

Glenn Meyer-Greer - vocal - Gdańsk
Krzysztof Stachura - guitar (Gdańsk)
Grzegorz Kurowski - keyboards (Gdańsk)
Michał Młyniec - drums (Gdynia)
Maciej Szkudlarek - bass (Gdynia)
Michał Saidowski - guitar/backing vocals (Tczew)

Balkan Spirit Projekt to dwóch Serbów, dwóch Polaków i prawdziwa muzyczna bałkańska energia. Zespół założyli Darko Bugarić (wokal, gitara) i Dalibor Drcelić (wokal, bas) - przyjaciele od dzieciństwa, pochodzący Kraljeva w centralnej Serbii, a dziś obaj mieszkający i żyjących w Polsce. Zauważyli oni, że muzyka i kultura Bałkanów od lat fascynują polską publiczność... Pokazują to entuzjastyczne reakcje na każdy niemal dźwięk utworów kojarzących się z Bałkanami, które porywają emocje ...lub porywają do tańca. Dołączyły do nich dwa niepowtarzalne wulkany energii i osobowości sceniczne - skrzypek Marcin Skaba oraz perkusista Adam Brzęczek. Obok koncertów tej czwórki nie da się przejść obojętnie... a ich entuzjazm w połączeniu z bałkańskimi rytmami porywają do tańca większość słuchaczy. Projekt przybliża najpiękniejsze folkowe i rockowe melodie, pochodzące z krajów byłej Jugosławii. Zaskakuje, jak wiele z tych melodii w polskiej wersji językowej zdobywa w Polsce szczyty popularności na listach przebojów.

– Ten chłopak ma złoty głos – „The Rolling Stone”
– James Harries jest zadziwiający – „Sunday Express”
– Zasługuje na Waszą uwagę! – „Daily Mirror”
– To co robi ten Brytyjczyk jest surowe, pierwotne i wykwintne – „Observer Music”
Do Polski z Wielkiej Brytanii przyleci James Harries! Jeśli o nim nie słyszałeś, wiedz, że to nie nowa postać na muzycznej scenie. Ma na koncie sześć albumów, świetne recenzje w branżowej prasie i koncerty na całym świecie (ostatnio odwiedził m. in. Izrael, Chiny, Niemcy, Wietnam, Holandię i Słowację). Krytycy porównują jego twórczość do takich artystów jak Ryan Adams, Damien Rice i Jeff Buckley. Jego muzyka to wypadkowa folku, alt country i bluesa. Utwory Jamesa gościły w szesnastu międzynarodowych filmach! Podczas polskiej trasy koncertowej promować będzie nowy album „Live in Bratislava”.

www.jamesharries.com

Akustyczne trio będące owocem pracy muzyków o różnych doświadczeniach i różnej muzycznej wrażliwości, dla których wspólnym mianownikiem jest amerykański folk. Akustyczna gitara fingerpicking i silny, bliski estetyce przedwojennych mistrzów bluesa śpiew współgra z wirtuozerską harmonijką ustną, całości dopełniają gitary rezofoniczne w technikach slide i lap-style. Trio nawiązuje do twórczości bardzo różnych i niekoniecznie bluesowych mistrzów jak Ben Harper, Jerry Douglas, Tim O'Brien, Mississippi John Hurt, Robert Johnson, Doc Watson, Keb Mo'. Pomimo że muzycy Willie Mae Unit pochodzą z różnych miast a na co dzień związani są z innymi projektami muzycznymi, trio zagrało już na największych polskich festiwalach, między innnymi: Suwałki Blues Festival, Rawa Blues Festival, Olsztyńskie Noce Bluesowe Warsaw Blues Night (jako support przed Golden State Lone Star Revue). Grupę Willie Mae Unit tworzą: Wojciech Hamkało - Śpiew, gitara akustyczna. Na scenie bluesowej od 20 lat, współpracował m.innymi z GreenGrassem, Wiesławem Kryszewskim oraz Dariuszem "Kosmą" Chrościelewskim. W 2004 zakłada akustyczny Yellow Cab. W tym samym czasie podejmuje współpracę z grupą Blue Sounds, którego gitarzystą z krótką przerwą jest do dziś. W roku 2010 wspólnie z gitarzystą Jackiem Piotrowskim zakłada Fanny Kaplan, zespół wykonujący elektrycznego bluesa z domieszką funky. W tym samym czasie otrzymuje propozycję współpracy z nowo powstałą włocławską formacją My Band. Zespół w formule big bandu wykonuje utwory utrzymane w klimacie jazzu oraz jazz rocka. Rok 2012 to powrót do akustycznego grania i Willie Mae Unit. Roman Badeński - Harmonijka ustna. Laureat konkursu harmonijki na Festiwalu Harmonijki Ustnej Harmonica Bridge Bydgoszcz-Toruń (2006) oraz wraz z zespołem The Moongang laureat m.in. konkursu zespołów rockowych na Festiwalu Muzycznym im. Ryśka Riedla w Chorzowie (2010). Regularnie w czołówce ankiety Blues Top prestiżowego pisma Twój Blues w kategorii Harmonijka Roku. Nagrania Romka Badeńskiego trafiły na płyty prezentujące utwory czołowych polskich wykonawców bluesowych "Antologia Polskiego Bluesa" cz. II oraz cz. III ("Czarodzieje Harmonijki"). Utwory z jego udziałem prezentowane były m.in. przez Wojciecha Manna w TVP2 oraz Piotra Barona w radiowej Trójce. Występował na większości festiwali bluesowych w Polsce, w tym dwukrotnie na dużej scenie Rawa Blues Festival (2009, 2011). Koncertował również za granicą (Holandia, Belgia, Niemcy, Luksemburg, Chorwacja, Szwecja). Posługuje się biegle techniką overbending (granie w 12 tonacjach na harmonijce diatonicznej). Występował z czołówką polskiej sceny bluesowej i jazzowej, m.in. Markiem Napiórkowskim, Olo Walickim, Romanem Puchowskim, Jackiem Spruchem, Jackiem Jagusiem, Magdą Piskorczyk. Uczestnik wielu projektów spod znaku bluesa, soulu, jazzu i funky, muzyk sesyjny, nauczyciel gry na harmonijce ustnej na warsztatach w Polsce i Chorwacji. Jędrzej Kubiak - Gitary rezofoniczne. Gitarzysta specjalizujący się w instrumentach rezofonicznych wszystkich typów (tricone, spider, biscuit), posługujący się wszystkimi związanymi z nimi technikami: fingerpicking, slide, lap-style, otwarte stroje. Pierwszy dobrzysta z Polski na legendarnym już Dobrofest w słowackiej Trnavie i na jego późniejszym odpowiedniku, Amistar Resofest w Czechach. Laureat większości bluesowych festiwali w kraju, zdobywca wyróżnień i nagród publiczności. Muzyk uniwersalny, jego brzmienie słychać na płytach spod znaku folku, awangardy, bluesa, bluegrassu, popu i poezji śpiewanej. Solowa płyta Jędrzeja "Shortsighted" (2011) została doskonale przyjęta przez krytykę, przyczyniając się do złamania stereotypu gitary dobro jako instrumentu przydatnego jedynie w bluesie i country. Wykłada na warsztatach, prowadzi konsultacje, z jego publikacji korzystają setki muzyków pragnących dowiedzieć się więcej o gitarze dobro. Serwisuje i buduje rezofoniki dla gitarzystów z całego kraju, miłośnik amerykańskiego folku i przedwojennych instrumentów firmy National. Stypendysta Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego w dziedzinie muzyki i opieki nad zabytkami.

"ED SHEERAN NIGHT" - koncert w wykonaniu WOJTKA KIEŁBASY ( https://www.facebook.com/wojciechkielbasa/ )- jednego z najciekawszych i najbardziej obiecujących gitarzystów i wokalistów młodego pokolenia.
Będzie klimatycznie i nastrojowo, ale też energetycznie i żywiołowo - jak na koncertach Eda Sheerana... Sprawdźcie sami!

Legenda norweskiej muzyki alternatywnej na koncertach w Polsce! Koncert Flunk odbędzie się w ramach ich europejskiej trasy promujących najnowsze wydawnictwo norweskiej grupy "Chemistry & Math". Flunk to połączenie muzyki elektronicznej, pop, downtempo oraz trip hopu. Ich koncerty są niezwykle porywające... przez niektórych opisywane wręcz jako... urocze. Ich płyty wydaje słynna wytwórnia Beat Service [m.in. Biosphere, Mind over Midi]. Flunk idealnie wpisuje się w tę tendencję: albumów tego zespołu słucha się z wielką przyjemnością. Charakterystyczny głos wokalistki w połączeniu z zimnym, gitarowo-elektronicznym graniem robią swoje. Zespół powstał w 2000 roku, podczas wspólnych sesji Nygaarda i Bakke, którzy chcieli stworzyć niezobowiązujący instrumentalno-samplowany materiał. W 2001 roku pracami muzyków zainteresował się reprezentujący Beat Service Vidar Hanssen, który zaproponował duetowi kontrakt płytowy. Prace nad debiutanckim krążkiem Flunk ruszyły więc na wakacje 2001 roku. Podczas sesji pojawiła się Anja, którą poproszono o zaimprowizowanie kilku linii melodycznych. W ten sposób powstały piosenki, które są siłą pierwszego krążka. Po roku prac zespół wydał swój pierwszy singiel - "Blue Monday", będący jednocześnie coverem wielkiego przeboju grupy New Order. Wiosną 2002 roku przyszedł czas na album długogrający. "For Sleepyheads Only" ukazał się w kwietniu. Melancholijna, trip-hopowa muzyka przyprawiona oryginalnym głosem wokalistki spotkała się z ciepłym przyjęciem nie tylko w Norwegii. Zespół nagrał specjalną sesję dla londyńskiego radia BBC [audycja "Blue Room"], podpisał również umowę z amerykańskim Guidance Records. Muzyka Flunk zyskała do dziś wielu fanów, a label BeatService wydał kolejne albumy kapeli. Koncertowali w Chinach, Stanach Zjednoczonych i po całej Europie. Bardzo dużą popularność zyskali w Polsce, stając się tutaj jedną z najpopularniejszych grup skandynawskich. Ich magiczne, hipnotyzujące, wręcz urocze koncerty cieszą się dużą popularnością i przyciągają fanów muzyki zarówno alternatywnej, niezależnej, jak również popowej.

Bluesowa supergrupa? Byłoby to pewnie dobre określenie dla fenomenu HARPCORE, gdyby nie fakt, że wyobraźnia muzyczna członków zespołu dawno wyłamała się z ram czystego bluesa. To, co dzięki nim otrzymujemy, to wybuchowy międzygatunkowy koktajl, w którym liczy się finezja, wirtuozeria, a przede wszystkim – dobra zabawa.

W skład grupy wchodzi ścisła ekstraklasa polskiego blues-rocka. Kwartet harmonijkarzy – Tomek Kamiński, Michał Kielak, Bartek Łęczycki i Łukasz Wiśniewski – to weterani, o których wirtuozowskich umiejętnościach wiedzę od dawna wszyscy zainteresowani. Towarzyszą im dwaj najlepsi w Polsce (według ankiety Blues Top 2011 kwartalnika Twój Blues) gitarzyści – Jacek Jaguś i Piotr Grząślewicz, a także atomowa sekcja rytmiczna w składzie Aleksander Sroka – bas i Adam Partyka – bębny.

Nagrana w 2011 roku płyta „Harpcore” również zdążyła już znaleźć uznanie fanów dobrej muzyki i we wspomnianej ankiecie zdeklasowała konkurencję. Krążek z pewnością polecić można wszystkim tym, którzy stronią od schematów i szukają w muzyce nowych rozwiązań. Tu blues, rock, jazz i funky łączą się w jedno, tworząc prawdziwy muzyczny dynamit.

Album został świetnie wyprodukowany, nie dziwi zatem jego entuzjastyczne przyjęcie. Towarzyszy ono również występom zespołu na żywo, czemu trudno się dziwić, jako że ten fantastyczny program muzyczny jest nam podczas koncertów serwowany w atmosferze nieskrępowanej zabawy.
Skład:

Tomek Kamiński (Hardworkers, Sean McMahon) – harmonijka
Michał Kielak – (Kasa Chorych) – harmonijka
Bartosz Łęczycki (Maleńczuk, Waglewski, J.J.Band)) – harmonijka
Łukasz Wiśniewski (Blue Machine, Hard Times) – harmonijka, śpiew
oraz
Jacek Jaguś (J.J.Band) – gitara, śpiew
Piotr Grząślewicz (Blue Machine, Hard Times) – gitara
Adam Partyka (Blue Machine, Cheap Tabacco) – perkusja
Aleksander Sroka (Blue Machine) – bas

Bluesowa Super Grupa w składzie: Danny Mattin: współpracował z Gary Moore, Bernie Wiseman - Whitesnake Mark Olbrich: International Musicmakers Hall of Fame Sugarman Sam: Nowa gwiazda Angielskiego bluesa John Hillier - perkusista roku Hampshire

Sławę i sceniczne szlify zdobył jako gitarzysta utytułowanego rodzinnego zespołu Trampled Under Foot, w którym grał wraz z siostrą Daniele i bratem Chrisem. Wystąpili na najbardziej renomowanych festiwalach świata (Notodden, Montreal, the Legendary Blues Cruise); dziś spotykają się tylko okazjonalnie, na specjalne koncerty "od wielkiego dzwona". Na codzień stoją na czele własnych projektów -- w przypadku Nicka jest to jego własne trio. W 2008 zdobył nagrodę im. Alberta Kinga dla najlepszego gitarzysty konkursu International Blues Challenge w Memphis (w którym brał udział z TUF). Wraz z zespołem zdobyli też w 2014 roku Blues Music Award w kategorii Best Contemporary Blues Album. Obecnie Nick pracuje nad solowym albumem, który będzie promował w 2017 roku. Nick ma bluesa we krwi. Wraz z rodzeństwem wychowywali się w domu pełnym muzyki. Rodzice byli czynnymi uczestnikami sceny muzycznej Kansas City, a dom rodzinny często służył za miejsce prób i jam sessions. Nick Schnebelen - gitara, śpiew Cliff Moore - bas Adam Hagerman - perkusja

"Blues dla nieobecnych - hołd dla Krzaka" to wyjątkowy projekt muzyczny, będący formą przedstawienia zachwytu i admiracji dla formacji, która zdobyła uznanie dzięki niebywałemu talentowi i wirtuozerii, ukazując, że to muzyka, a nie słowa mogą grać pierwsze skrzypce. Skrzypce mają tu dodatkowe znaczenie, gdyż na czele wydarzenia stanie Jan Gałach, katowiczanin z krwi i kości, który już na stałe wpisał się w wydarzenia kulturalne śląska. Będzie mu towarzyszyć silny skład w postaci Michała Kielaka (harmonijka), Pawła "Muzzy'ego" Mikosza (bas), Tomasz Łabaj (gitara), Maxa Ziobro (perkusja) oraz uznanych gości.

TRIBUTE TO GEORGE MICHAEL - Mateusz Kowalczyk akustycznie Jest to projekt, który narodził się w 2017 roku i z sukcesami sprawdza się na scenach w Polsce. To co proponuje Mateusz Kowalczyk to ponad godzinny energetyczny koncert zawierający największe hity brytyjskiej gwiazdy pop jaką był George Michael takie jak "Faith", "Careless Whisper" czy "Freedom". Projekt Tribute to George Michael to jego hołd dla brytyjskiej gwiazdy pop. Do tej pory zespół wyprzedał wiele klubów co do ostatniego miejsca (Wrocław, Poznań, Wałbrzych). Mateusz Kowalczyk to wrocławski wokalista i gitarzysta. W 2018 roku wydał swój pierwszy autorski singiel "Uciekam stąd", a do tej pory był frontmanem funkowego zespołu Yummy Mummy. Gwarantujemy, że Państwo jako fani Georga Michaela długo nie zapomną tego wieczoru! Zespół wystąpi w składzie: Mateusz Kowalczyk - wokal + gitara Aleksandra Turoń - chórki Katarzyna Szyszka - chórki Andrzej Stagraczyński - bas Tomasz Jędrzejewski - piano Mateusz Maniak - perkusja

Nico’ZZ to bardzo przystojny blues! Trójka doskonałych muzyków z Francji, dostarcza dawkę eklektycznego zestawienia bluesa, r&b i funka. Tak oryginalny repertuar przyciągnął fanów na koncerty podczas intensywnych tras koncertowych we Francji, Niemczech, Belgii, Holandii, Luksemburgu, Austrii, Wielkiej Brytanii. Teraz francuscy chłopcy przyjeżdżają podbić polską scenę.

Liderem grupy jest gitarzysta i wokalista Nicolas Zdankiewicz. Wraz z nim w zespole muzykują basista – Pascal Dumont i perkusista – Mathieu Bonadio. Nico zaczął grać na gitarze w wieku lat 12. Od 2003 podróżuje i gra w całej Europie. Płytę nagrał w Chicago skąd czerpał swoje inspiracje.

Greg Copeland urodził się jako Gregory Andre Copeland w Portsmouth, Virginia (USA). W rodzinie Copeland zawsze grała muzyka. Matka Grega, Delores Copeland, była śpiewaczką gospel o doskonałym głosie. "Wciąż pamiętam jako małe dziecko, jak moja matka śpiewała mi piosenkę, zanim poszedłem spać w nocy. W jej głosie było tyle emocji. Tylko śpiewając, mogłem stwierdzić, czy jest szczęśliwa, czy smutna. Jej spuścizna i miłość, którą mi pokazała, i mój brat, gdy wychowywali nas samotnie, wciąż mają na mnie głęboki wpływ i mają ogromny wpływ na mój śpiew i pisanie piosenek

Noah Wotherspoon pochodzi z Cincinnati w stanie Ohio. Swą przygodę z gitarą zaczął jako nastolatek. Od 2009 roku stoi na czele tria, które w 2015 roku zajęło drugie miejsce na konkursie International Blues Challenge. Sam Noah został został nagrodzony mianem Najlepszego Gitarzysty tego konkursu.

Niedawno ukazał się ich album “Mystic Mud”. W lipcu 2016 roku zagrali po raz pierwszy w Polsce, na festiwalu Olsztyńskie Noce Bluesowe.

Skład zespołu:
Noah Wotherspoon – gitara, śpiew
Rob Thaxton – bas
Brian Aylor – perkusja

Zespół istnieje od kwietnia 2018 roku. Ma na swoim koncie koncerty na wielu trójmiejskich scenach (takich jak sceny Gdańskiego Archipelagu Kultury, Oliwski Ratusz Kultury, sopocki Teatr BOTO, czy gdyńska Degustacja). Zespół zagra autorski materiał, zróżnicowany pod względem nastroju, zawierający elementy swingu, jazzowej rytmiki i improwizacji. Opowiada o człowieku w dzisiejszym świecie, szukającym ujścia dla swoich emocji, napięć życia codziennego. Może je znaleźć w ciężkiej pracy, sportach, może pisać i grać muzykę. Współbrzmienie dźwięków też można rozwiązać na dziesiątki sposobów. Skład instrumentów kwartetu - trąbka, fortepian, gitara basowa i perkusja - jest idealnym zestawieniem, będącym w stanie dobrze współbrzmieć, umożliwia jednocześnie wypełnienie melodii harmonią i wspólnym rytmem. Melodia, rytm i nieograniczone możliwości harmonii zapewniają ogromne pole manewru.

Kraków Street Band:
Łukasz Wiśniewski - vocal, ukulele
Piotr Grząslewicz - banjo
Marcin Hilarowicz - guitar
Tomasz Kruk - dobro
Miłosz Skwirut - bass
Adam Partyka - drums
Szymon Klekowicki - trombone
Tomasz Drabik - sax
Wojtek Szela - trumpet

Kraków Street Band:
Łukasz Wiśniewski - vocal, ukulele
Piotr Grząslewicz - banjo
Marcin Hilarowicz - guitar
Tomasz Kruk - dobro
Miłosz Skwirut - bass
Adam Partyka - drums
Szymon Klekowicki - trombone
Tomasz Drabik - sax
Wojtek Szela - trumpet

Zespół powstał w 1993 roku w Tychach z inicjatywy trzech niespełna 16-letnich chłopców - Sebastiana Riedla, Sylwestra Kramka i Adriana Fuchsa. Pomysłodawcą nazwy był muzyk Ryszard Riedel, ojciec Sebastiana, którego fascynowała historia i życie Indian, sam chciał w przyszłości mieć zespół o takiej nazwie. Rok 1997 okazał się dla zespołu rokiem ogólnopolskiego debiutu - wystąpił na I Festiwalu Młodej Kultury w warszawskiej Stodole, potem w tym samym roku zdobył Grand Prix VI Olsztyńskich Nocy Bluesowych. Następnie grupa wystąpiła na Famie w Świnoujściu, a koncert został zarejestrowany przez TVP. Zaraz potem w październiku zespół zagrał w Sali Kongresowej jako support Johna Mayalla. Jedna z gazet napisała wówczas: "Bez kompleksów zagrali własny repertuar, ciekawy hołdujący rockowej tradycji, zwłaszcza tej spod znaku The Rolling Stones". W maju 1998 roku wyjechali na festiwal w Lille we Francji, gdzie dali kilka udanych koncertów i zostali świetnie przyjęci przez francuską publiczność. Przed wyjazdem grupa zarejestrowała materiał na debiutancką płytę, która mimo braku reklamy i współpracy z wielkimi wytwórniami, zebrała dobre recenzje i całkiem nieźle się sprzedała.

Większość członków Roots Cafe w ostatnich latach występowała pod szyldem The Rockas, a w przeszłości tworzyli grupy muzyczne, które zostały zauważone na scenach nie tylko Trójmiasta - między innymi Rocka's Delight, Vo.kool.ski, Marilyn Monroe, Jazzmassacra, Groont Anssambl, Leszcze, Golden Life, Pancerne Rowery i wiele innych. Roots Cafe to unikatowe połączenie muzycznych osobowości z charyzmatycznym czarnoskórym wokalistą i performerem Góo Ba (artystą Teatru Powszechnego w Warszawie) i Adamem Wolskim, wokalistą znanej rockowej grupy Golden Life na froncie. Zespół wykonuje autorskie utwory, których znakiem rozpoznawczym jest transowa rytmika, wywodząca się z muzyki reggae i funk. Propozycja Roots Cafe stanowi oryginalny zestaw stylistycznych smaków, gdzie słychać także folk, muzykę świata, a nawet jazz. Dzięki temu koncerty zespołu są żywiołowe i różnorodne muzycznie. W sierpniu 2018 r. ukazała się płyta długogrająca Roots Cafe - "Koniugacja", do której materiał przygotowano w studio "Maro Records" wiosną b.r. Na płycie tej splatają się różnorodne style muzyczne i nastroje, a spójne i harmonijne brzmienie "Koniugacja" zawdzięcza talentowi realizatorskiemu Marka Romanowskiego, który był też współproducentem przedsięwzięcia.

Trójmiejscy muzycy zmierzą się z żywą legendą The Rolling Stones !!!

Hard Rock, Grunge & Blues Trio z Holandii. Skład: Ruud Gielen (drums), Jeroen Nielen (vocals / bass), Jim Zwinselman(guitar).

Płyta "Siedem" zdobyła tytuł "Płyty Roku 2017", a Łukasz Wiśniewski zdobył tytuł "Wokalisty Roku 2017" w ankiecie "Blues Top" czytelników kwartalnika "Twoj Blues". Hard Times to czterech muzycznych gentlemanów z Krakowa grających trochę folku, trochę bluesa, czasem na smutno o miłości, a czasem na wesoło o urokach życia. Grają piękne, pozbawione niepotrzebnej egzaltacji piosenki, pełne szorstkiej, męskiej liryki, ściskające za gardło lub porywające do tańca. Nikt wcześniej z taką lekkością nie mieszał gospel z flamenco, ani bluesa z krakowską balladą. Płyta "Siedem" to już trzeci album w dotychczasowym dorobku zespołu, tym razem w pełni autorski i śpiewany po polsku. "Proszę Państwa, mówię to jako rekomendację - spodobało mi się to bardzo, spodobała mi się muzyka, bo ja w ogóle lubię bluesa, spodobał mi się wokal, spodobały mi się piosenki. Pomyślałem - zaproszę tych młodych ludzi do studia." (Wojciech Mann, "Kocham to, co lubię", TVP2). Skład: Łukasz Wiśniewski - śpiew harmonijka, ukulele Piotr Grząślewicz - gitary, bouzouki Jan Gałach - skrzypce, cajon, mandolina Grzegorz Bąk - gitara basowa